YÜCE Olanın örtüsünde oturan,
Kadîrin gölgesinde sakin olur.
2. RAB için derim: Sığınacak yerim ve hisarımdır;
Allahımdır, ona güvenirim.
3. Çünkü o seni avcının tuzağından,
Helâk eden vebadan azat eder.
4. Seni kanatları ile örter,
Ve cenahları altına sığınırsın;
Hakikati kalkan ve siperdir.
5. Ne gecenin dehşetinden,
Ne gündüz uçan oktan;
6. Ne karanlıkta gezen vebadan,
Ne de öğleyin bitiren kırgından korkarsın.
7. Yanında bin, ve sağında on bin düşer;
Fakat sana yaklaşmaz.
8. Ancak sen gözlerinle bakarsın,
Ve kötülerin cezasını görürsün.
9. Çünkü sen, ya RAB, sığınacak yerimsin!
Yüce Olanı kendine mesken kıldın;
10. Şer sana dokunmıyacaktır,
Çadırına veba da yaklaşmıyacaktır.
11. Çünkü bütün yollarında seni tutsunlar diye,
Meleklerine senin için emredecektir.
12. Ayağını bir taşa çarpmıyasın diye,
Elleri üzerinde seni taşıyacaklar.
13. Aslan ve engerek üzerinden basıp geçeceksin;
Genç aslanı ve iri yılanı çiğniyeceksin.
14. Bana muhabbet bağladığı için, onu azat edeceğim.
Onu yükselteceğim, çünkü ismimi tanıdı.
15. Beni çağıracak, ve ona cevap vereceğim;
Sıkıntıda onunla beraber olacağım;
Azat edip ona izzet vereceğim.
16. Uzun ömürle onu doyuracağım,
Ve kurtarışımı ona göstereceğim.